Nieuwegein

Leuk stukje in de Tribune deze maand. Voor niet SP-ers: de Tribune is het partijledenblad van de SP. Er wordt in het artikel een top 5 opgesomd van mensen die er de afgelopen jaren totaal geen been in zagen om hun politieke en sociale opvattingen met het grootste gemak te verkwanselen als het hun persoonlijk zo het beste uitkwam.Natuurlijk komen daar de namen in voor van Diederik Samsom en Wim Kok, twee prominente PvdA lieden die als ware topsporters de meest onmogelijke draaiwendingen hebben uitgevoerd. Mocht dit nog eens een Olympische sport worden, dan zouden zij zeker tot de medaillewinnaars kunnen behoren. Natuurtalenten dus.

Maar ook andere namen komen in dat lijstje voor, van mensen die ondertussen gelukkig al min of meer in de vergetelheid zijn geraakt.Wat te denken van Thom de Graaf, D66 voorman in een periode dat die partij nog mooie programmapunten als kroonjuwelen bezat. De gekozen burgemeester was zo een kroonjuweel, en die de Graaf maakte zich er als minister toen hard voor. Hij moest aftreden toen zijn wetsvoorstel door de 1e kamer werd afgeschoten. Maar niet veel later zette hij zijn politieke carriere voort. Als benoemde burgemeester van Nijmegen. Mooi baantje, leuk betaald ook. Standpunten en principes? Even niet dus.

Ook het CDA is uiteraard vertegenwoordigd. Jack de Vries is de naam dit keer, de opperritselaar van christelijke huize, de spindoctor van Jan Peter Balkenende en de befaamde lobbyist voor dat dure JSF speelgoed. Persoonlijke perikelen stortten hem jaren geleden in een politieke dip, met name omdat zijn escapades als schuinsmarcheerder in de publiciteit kwamen. Slack Jack was terecht boos. Prive, daar moet men van afblijven. Maar nu Amerikaanse en waarschijnlijk ook andere instanties via internet vrolijk in ieders prive beslommeringen mee koekeloeren vindt Jack dat een goede en prima zaak. Voor onze eigen veiligheid natuurlijk. En omdat Jack graag vriendjes is en blijft van veel belangrijke Amerikanen. Standpunten en principes? Dan even niet, nooit gehad ook waarschijnlijk.

Nog eentje dan: Paul Rosenmoller. Ooit begenadigd vakbondsvoorman, later politiek leider van Groen Links. Dat die partij al lang niet links meer is, mag bekend zijn, maar dat komt het best tot uiting bij Paul R. Hij stond ooit op de barricades voor de werknemers in de Rotterdamse haven maar gaat nu o.a. als commissaris door het leven bij de NS en schoonmaakwerkgever CSU. In de recente strijd van de schoonmakers voor respect en betere arbeidsvoorwaarden koos Paul echter in het geheel niet de kant van de werknemers. Dat commissariaat zou namelijk zo maar in gevaar kunnen komen. Standpunten en principes? Waar?

Eigenlijk zijn standpunten en principes er bij een aantal politici alleen om met regelmaat overboord te kunnen worden gezet. En dat doen ze dan ook met verve. Je hoeft de recente kranten er maar op na te slaan. Ook plaatselijke politici maken er nu een zooitje van. Veel lokale PvdA de afgelopen week trouwens. Nou ja, goed voorbeeld doet goed volgen waarschijnlijk.

Emile Grivel