h

Trots op Nine

9 mei 2013

Trots op Nine

Deze week was Nine Kooiman te gast bij Pauw en Witteman. Zij was een tijd lang voorzitter van onze afdeling, zat in de Nieuwegeinse gemeenteraad en werd fractiemedewerker bij de SP in de 2e kamer. In 2010 kwam ze op een verkiesbare plek bij de Tweede Kamerverkiezingen, sinds die tijd is ze lid van Tweede kamer fractie van de SP. Bij Pauw en Witteman kreeg zij de gelegenheid in een aantal minuten aan een miljoen kijkers uit te leggen, hoe en waarom zij gekozen heeft voor het vak van politicus van de SP.

Wat zij vervolgens aan het kijkerspubliek vertelde was persoonlijk, oprecht en zeer herkenbaar. Persoonlijke verhalen over mensen die buiten hun schuld gemangeld werden door bureaucratische regelgeving, hulpverleners die veel wilden maar weinig mochten en een politieke mores die zich aan die situatie weinig gelegen liet. Het was de periode dat het relatief goed ging in Nederland, als je aan de goede kant van de streep stond tenminste. En had je dat geluk niet, dan was het maar zeer de vraag of het je ooit zou lukken die goede kant te bereiken.

Met die ervaring en het geloof dat er aan die situatie in Nederland wat gedaan moest en kon worden deed haar besluiten zich aan te sluiten bij de SP. Niet zomaar weer een politieke partij maar een partij die altijd en overal probeert op te komen voor mensen die in de verdrukking komen door onze vaak oneerlijke maatschappelijke constellatie.

De herkenbaarheid van het verhaal van Nine Kooiman is groot. Het merendeel van de SPers heeft gelijksoortige ervaringen opgedaan. In het onderwijs, de zorg, het buurtwerk, bij de gemeente, de schoonmaak, de huishoudelijke hulpverlening of een sociale uitkeringsinstantie, overal was er die confrontatie met maatschappelijk onrecht waardoor besloten werd om lid te worden van de SP.

Het is de enige grote partij van actie en doen. Niet in vergaderzaaltjes, collegebanken of overlegclubjes, maar juist en vooral op straat, in de buurt, de wijk, het bedrijf en de instelling waar mensen aan de verkeerde kant van die streep zijn beland. De rubriek bij Pauw en Witteman geeft menig jong politiek talent de gelegenheid aan te geven waarom er gekozen is voor het politieke vak in Den Haag.

Ik ben er van overtuigd dat de meesten oprecht die keus hebben gemaakt om te proberen de wereld een stukje beter te maken. Welke politieke voorkeur ook, bijna niemand stapt de grote politiek in zonder een bepaalde wereldverbeteraar ambitie. Waar het vervolgens om gaat is of je je politieke en maatschappelijke idealen overeind weet te houden, of dat je de verleiding juist niet kunt weerstaan en die idealen en principes inlevert voor macht en aanzien. En dat laatste komt veelvuldig voor en is voor veel mensen bepalend voor het beeld dat zij hebben van de Haagse politiek.

Wat een verademing is het dan om te zien dat er toch zeker nog jonge politici in Den Haag zijn die menen wat ze zeggen, die altijd worden gedreven door het idee dat het beter moet en kan, en bereid zijn bijna al hun tijd te besteden aan de verwezenlijking van dat ideaal. En Nine Kooiman is zo iemand en ze behoort bij onze partij. Ik en ik niet alleen - ben trots op onze Nine uit Nieuwegein.

Emile Grivel

U bent hier