Nieuwegein

Gek dat ik lopend in New York City op Manhattan steeds aan Nieuwegein moet denken. Hoe komt dat? Misschien door de overeenkomst in naam, allebei met Nieuw beginnend of komt het door de grootheidswaanzin van het bestuur van mijn woonplaats? Geen overeenkomst zie ik tussen de parken van New York en de parken in Nieuwegein.

Het grote Central Park is al jaren een groot park en daar gaat geen centimeter van af voor woningbouw terwijl de grond daar toch heel wat duurder is dan in Nieuwegein. Geen enkel stadsbestuur van NYC haalt het in zijn hoofd om aan de parken van de stad te komen.

Het leuke is dat in de meeste parken, hoe klein ook, stoeltjes staan, hetgeen echt uitnodigt om even rust te nemen. De parken zijn echt voor de bewoners terwijl er in de Nieuwegeinse parken af en toe een bankje staat maar daar blijft het helaas ook bij. Hoe leuk zou het zijn om net als in Central Park het stadsmeubilair te privatiseren. Goed voor alle grote ego's in de stad. Zo stel ik me voor te gaan zitten op de Herman Troost-stoel, of iets bescheidener de VSP Canape, de Lubbinge zithoek of een Bakhtali zitzak. Voor bedrijven ook een goede kans, zitten op De Rabo-bank, De Keizer-troon of Scholman schommelstoel etcetera.

Zo sla je twee vliegen in een klap. Het verhoogt de leefbaarheid in de parken en levert de gemeente geld op, hopelijk genoeg om de woningbouw in de Nieuwegeinse parken tegen te houden. Of zal de toekomst er anders uitzien? Ik fietste laatst door IJsselstein en zag daar een verkoopbord voor nieuw te bouwen woningen in het park. De verkoop slogan luidt: 'Wonen met een park als voortuin'. Zullen de bewoners die nu aan de rand van het park wonen en deze huizen voor hun neus krijgen ook ooit door deze leus geprikkeld zijn geweest om hier te gaan wonen?

Waarvoor zal Nieuwegein kiezen, ik hoop toch dat het stadsbestuur zo ambitieus is om New York als voorbeeld te nemen en niet IJsselstein. Stoelen dus in plaats van stenen.

Annie Inekci, bestuurslid SP Nieuwegein