h

Waarom het altijd ingewikkeld moet

13 september 2012

Waarom het altijd ingewikkeld moet

Ik zeg u vooraf: Ik heb het antwoord niet op de bovenstaande vraag. Waarom alles zo ingewikkeld, moeilijk en gekunsteld moet bij de overheid. Gemeente Nieuwegein is geen uitzondering. Wanneer beleid maken een doel an sich wordt, dan slaat de alles overheersende- en van kretologie aan elkaar hangende- schrijfdrift toe bij het college. Vreselijk goed bedoeld, maar ook soms vreselijk om te moeten lezen en bespreken. Van ellende ben je geneigd voor te stemmen om er maar vanaf te zijn.

Ik neem weer eens een rijtje met u door: bewonerconstellaties, opgavegericht werken, uitrollen, herijken, over de grenzen heen kijken, inbedden (!), tijdspad (zie uitrollen) en de ergste van alles: dingen 'SMART' maken. Dat is al genoeg om tweemaal de zaal te verlaten voor mij. Ik hap buiten naar lucht, want binnen in de zaal wordt die dezelfde lucht opgeklopt en daarna gebakken. De spreekwoordelijke bosbrand in mijn liezen breidt zich uit naar andere intieme plekken, waardoor ik even moet blussen met water en een sigaretje.

Wanneer ik mezelf hervonden heb, ga ik de zaal weer in. Ik ga langzaam begrijpen waar de discussie eigenlijk over gaat. Het gaat vanavond om de participatienota en het wijkgericht werken. Het feit alleen al dat je een vingerdik stuk moet schrijven om aan te geven hoe je gaat 'samenwerken' geeft op griezelige wijze aan hoever het is gekomen met de drift om alles tot beleid te maken. Als het op papier staat klopt het en moet het gaan werken. Ik verbijster me weer ten zeerste, of zou het komen dat ik net twee maanden reces achter de rug heb? Soms verdring je als mens wat je allemaal onthouden hebt, uit lijfsbehoud.

Het wijkgericht werken geeft met het bestaan van een beleidsplan hierover ook al aan, dat niemand eigenlijk weet wat men met de wijknetwerken aan moet. Het rapport van de rekenkamer geeft vooral ook aan dat geen Nieuwegeiner weet wat het wijknetwerk is, wie erin zit, en waar het netwerk zich mee bezig moet houden. De oplossing is het zoveelste beleidsstuk, om 'alle petten dezelfde kant op te krijgen'. (blijf kalm!)

De wijknetwerken moeten er eerst maar eens voor gaan zorgen dat de mensen in hun wijk weten wie ze zijn en vooral wat ze moeten doen als het aan de wijkbewoners ligt. Daar is geen beleid voor nodig, alleen boerenverstand. De minigemeenteraad die veel wijknetwerken zijn geworden, gevoed door de beleidsdrift van het college, moet met reces. De mensen van het netwerk moeten de wijken in, om dat te doen waar ze voor bedoeld zijn. Het vertegenwoordigen van de mensen in de wijk. Even aanbellen met de vraag: Waar vindt u dat het over moet gaan?

Na het sluiten van de vergadering maak ik me uit de voeten. De enige manier om dit alles te kunnen loslaten is het schrijven van een column. Ik hoop dat u het mij vergeeft.

Martijn Stekelenburg

Fractievoorzitter SP Nieuwegein

U bent hier