Nieuwegein

U heeft vast het debat gezien afgelopen zondag. Emile Roemer liet enkele kansen liggen om Rutte aan te vallen. Naar eigen zeggen omdat hij uit het veld geslagen was over de harde leugens die Rutte verkondigde. Onder andere over de eigen bijdrage in de zorg. Het tumult dat na zondag ontstaan is, maakte duidelijk dat voor bepaalde partijen de jacht geopend is op Roemer en de SP. Of is er meer aan de hand?

Het is opvallend dat bijvoorbeeld de Telegraaf al enige tijd bezig is de SP flink in beeld te brengen. Uiteraard, omdat de Telegraaf een rechtse krant is, is de berichtgeving eenzijdig en gericht op het 'gevaar van de socialisten', zoals Rutte ons noemt. Er is altijd wel een gekleurde vertaling te bedenken van iets wat een SP-er tijdens de campagne heeft gezegd of iets wat uit de cijfers van het CPB is 'gebleken'. Tot dusver eigenlijk niets bijzonders. De rechtse media vallen het linkse kamp aan, precies zoals de rechtse partijen dat doen. Gewoon verkiezingstijd zou je zeggen.

Er is meer aan de hand, dat kan ik u verzekeren. Ik zie het aan de verkrampte gezichten bij de politici van VVD en bijvoorbeeld D66 in de debatten op TV, wanneer zij argumenten proberen aan te voeren tegen de SP. Ik zie steeds vaker dat ze terugvallen op uitspraken dat de SP het land ten gronde zal richten. Bekende Nederlanders van allerlei pluimage voeden deze paniekactie door te stellen dat ze gaan emigreren als de SP aan de macht komt. Lekker laten gaan denk ik dan. Wie wil er een land ontvluchten dat menselijke waardigheid en solidariteit bovenaan het verlanglijstje zet?

Inhoudelijk zijn de argumenten van onze opponenten allemaal niet. Ze lijken voort te komen uit een paniekreactie die per definitie mensen wegvoert van de rationaliteit en inhoud in een discussie. Daar waar deze politici wel inhoudelijk reageren, blijven ze enkel de argumenten herhalen die we al tientallen jaren horen. Het is het neo-liberale gedachtegoed dat we zo goed hebben leren kennen. Alle argumenten die er in de afgelopen decennia voor hebben gepleit om de marktwerking op te voeren, macht over te hevelen naar Brussel, lonen te matigen, de tweedeling tussen mensen te vergroten, ons achterlatend met een samenleving in een toestand van ontwrichting. De financiele crisis die nu speelt deelde de laatste klap uit. Deze maakte perfect duidelijk wat de kern van het probleem is. Namelijk het verkopen van de solidariteit in ruil voor de illusie van het persoonlijk gewin. Het heeft ons de ogen doen afwenden van de schrikbarend doorgeslagen consumptiemaatschappij en de enorme prijs die we nu betalen voor ons streven naar 'welvaart zoals de VVD dat noemt. Het belang van het collectief onder druk gezet door het eigenbelang.

Wat bedoel ik als ik zeg dat er meer aan de hand is? De reacties vanuit de media die in zijn volledigheid zijn losgebarsten sinds Roemer en Rutte aan de campagnestrijd zijn begonnen, zijn een verzet tegen het keren van een bepaald tij in de maatschappij. Zoals Rutte de samenleving ziet als een groep consumenten en werknemers, zo schreeuwt deze samenleving om meer samenhang en sociaal besef bij onze leiders. Degenen die er belang bij hebben dat het mensbeeld van Rutte onverkort wordt doorgezet, wringen zich in alle bochten om de dreigende veranderingen af te wenden.

Wie zijn deze belanghebbenden dan? U kent ze. Misschien had u ze nog niet als groep in beeld, maar zij zijn de optelsom van de leiders van de grote multinationals, de managers die ons land teisteren sinds de jaren 90, de bazen van de grote media, de topambtenaren, de bankdirecteuren en natuurlijk de lobbyisten. Of dacht u dat de plannen voor bijvoorbeeld de marktwerking in de zorg of het rekeningrijden uit de koker van onze politici kwamen?

Deze plannen hebben voor de belanghebbenden waar ik zojuist over sprak, reusachtige financiele belangen. Die plannen worden via de lobby aangereikt aan onze politici die, zoals u zelf al doorheeft, vaak zelf uit het bedrijfsleven komen of daar na hun politieke carriere naar toe promoveren. Deze club van enkele duizenden mensen vormen de eigenlijke regering van ons land. Ze lijken onaantastbaar en bepalen de belangrijke tendensen in onze samenleving. Al dan niet bewust heeft het vertegenwoordigen van hun eigen belangen geleid tot het verkwanselen van de belangen van ons allemaal. Daar waar de politiek elke vier jaar van kleur kan veranderen door de verkiezingen, blijven deze 'belanghebbenden' op hun posities. Ze worden niet gekozen en kunnen dus ook niet naar huis gestuurd worden. Het aantreden van een nieuwe regering betekent slechts dat ze hun lobbyisten opnieuw loslaten en contact zoeken met hun vrienden uit het eigen circuit. Wie nog niet tot het circuit behoort, wordt ingelijfd met beloften en zo is de cirkel rond.

Laat u niets wijs maken. Ons land heeft niet zozeer te kampen met een economische crisis; de crisis is van een heel andere aard. De alleenheerschappij van de multinationals, gevoed door onze kooplust, heeft ons in een morele crisis gebracht en daarmee in een sociale crisis. Het probleem dat opgelost dient te worden is niet het tekort op de begroting, hoewel zeker belangrijk! Wat werkelijk om een antwoord schreeuwt, is de vraag wat voor samenleving we nastreven. Kiezen we voor een samenleving die de menselijke waardigheid voorop stelt, wetende dat een mens meer is dan consument en werknemer? Of gaan we door met het kortzichtig opvoeren van de consumptie, zonder te kijken welke bevolkingsgroepen we in de strijd om het eigen gewin als slachtoffer hebben achtergelaten?

Weet wat u doet als gaat stemmen op 12 september. Onze vrienden uit het 'circuit' weten wat hun te doen staat. Zij hebben door de opkomst van de SP het meest te verliezen bij deze verkiezingen. Zij dreigen hun macht om ons land naar eigen willekeur te manipuleren te verliezen aan oprechte politici die werkelijk aan de toekomst denken. De komende twee weken zullen zij alles in het werk stellen om u te doen geloven dat de SP het grote gevaar is. Denkt u daaraan wanneer de vele media hun gekleurde berichtgeving over u uitstorten. Nederland heeft een enorme kans om de macht van onze 'vrienden' te breken. Op 12 september kunt u hen een halt toeroepen.

De angstige bewegingen op rechts zijn een belangrijke verdienste van de SP in mijn ogen. Men ziet in ons een serieuze bedreiging en dat is een groot compliment. Onze boodschap is er een van hoop op verbetering. Dat is wat mij betreft een betere drijfveer dan de angst voor verandering. Durf te kiezen op 12 september!

Martijn Stekelenburg
Fractievoorzitter SP Nieuwegein