h

Het wordt tijd...

7 juli 2012

Het wordt tijd...

De afgelopen decennia is Nederland bestuurd door vele partijen: CDA, PvdA, VVD, LPF, PVV, CU, D66 en Groen Links. Deze partijen hebben allemaal in wisselende samenstelling voor kortere of langere periode regeringsverantwoordelijkheid gedragen. De PVV was weliswaar slechts een gedoger maar door die constructie had ze wel een vette Venlose vinger in de regeringspap. En de Kunduz-gelegenheids-vereniging van CU, D66 en GL: maakte voor een beperkte periode beleidsafspraken met het demissionaire minderheidskabinet en nam haar verantwoordelijkheid zoals woordvoerders vol trots toen verkondigden. Het over je schaduw heen springen werd door hen als een nieuwe Haagse tak van sport geintroduceerd.

En zie wat er uiteindelijk allemaal van gekomen is. De rotzooi is nog nooit eerder zo groot geweest. Ondanks alle stoere woorden van die partijen, hun mooie plannen, de afspraken en de keiharde bezuinigingen is de puinhoop niet te overzien. Het resultaat van decennialang neoliberaal beleid: Onderwijs: leerfabrieken zijn het geworden, mammoet scholen met veel te grote klassen en een enorme werkdruk voor docenten.

De jeugdwerkeloosheid breekt records, de kans dat afgestudeerden vandaag een baan vinden is nog nooit zo klein geweest. De ouderen moeten langer werken zeggen ze dan. Ja duh, zo komt er van die noodzakelijke doorstroming op de arbeidsmarkt dus niets terecht. De armoede neemt toe, het aantal mensen dat een beroep moet doen op voedselbanken stijgt zo explosief dat er wachtlijsten zijn aangelegd.

De zorg: daar gaat het allang niet meer om het zorgen voor mensen maar om dikbetaalde managers en bestuursleden die van hun personeel eisen dat er alleen nog maar productie gedraaid wordt.

En ondertussen konden en kunnen geldgraaiers, zoals bij Woningbouwvereniging Vestia of de Amarantis Onderwijsgroep gewoon hun gang gaan om miljoenen euros te vergokken om te proberen hun eigen bankrekening te spekken.

Men laat zich leiden door de financiele waan van de dag. De 3 procent norm van Brussel is bijvoorbeeld heilig, het dondert niet hoeveel mensen daardoor in de ellende terechtkomen. Dit landje is verworden tot een bewoonde klomp klei waar dankzij het jarenlange neoliberale beleid van al die genoemde politieke partijen boekhouders, kommaneukers en cijferfetisjisten in dienst van ongrijpbare financiele markten? het voor het zeggen hebben gekregen. Daar moet een eind aan komen!
Het wordt echt tijd om het allemaal anders aan te pakken voor het definitief te laat is. Tijd voor iets nieuws, voor echt sociaal beleid. Het kan! Op 12 september.

Emile Grivel

U bent hier