Nieuwegein

Winter betekent in Nieuwegein bijna onbereikbare wijken en onberijdbare wegen. Hoofdwegen en busroutes worden nog zoveel mogelijk sneeuw vrijgemaakt, de rest moet het zelf maar uitzoeken. Dat is pas echt de overheid op afstand, het paradepaardje van dit college met de VVD voorop. Een witte Kerst is hiermee zeker gegarandeerd want de sneeuwtroep laten ze gewoon liggen.

Het zijn absoluut hele fraaie winterse plaatjes in de Nieuwegeinse parken. In normale omstandigheden worden die de nu prachtige parken doorkruist met prima voetpaden en fietspaden. Die zijn er niet meer. Fietsers moeten van hun gebruikelijke parkroute noodgedwongen uitwijken naar fietsbanen naast de doorgaande wegen, maar ook die fietsbanen en trottoirs zijn vaak onvindbaar. Bedolven onder een berg sneeuwafval, veroorzaakt door de op die routes door de gemeente ingezette sneeuwschuivers die alles gedachteloos naar rechts wegschuiven. De fietser of de moeilijk ter been zijnde medemens heeft het nakijken.

Ondertussen heeft de gemeente snode plannen gesmeed om mensen met een bijstandsuitkering te verplichten zich zogenaamd maatschappelijk nuttig te maken. Deze uitkeringstrekkers moeten dus wat doen voor hun zeer schamele poen, bijvoorbeeld sneeuwruimen. Barre weersomstandigheden vragen om barre oplossingen, dus waar onze lokale overheid het helemaal laat afweten ontstaat bij diezelfde overheid het idee om deze mensen voor een appel en een ei (want meer is een bijstandsuitkering niet) de gemeentelijke rotzooi te laten opruimen. Het college blaast met dit soort maatregelen de term dwangarbeid weer nieuw leven in.

Een andere dwangvariant is om bijstanders bijvoorbeeld koffie te laten schenken in een bejaardentehuis. Op zich is er niets mis met koffie schenken in een bejaardentehuis, maar het feit dat het personeel in het bejaardentehuis jarenlang is wegbezuinigd, zegt natuurlijk genoeg. Het reguliere personeel heeft allang geen tijd meer voor koffie schenken, opgejaagd en voortjakkerend door de doorgeschoten vermarkting. Op het strakke tijdschema van het personeel voor het draaien van hun bejaardenproductie wordt zoiets als koffie schenken niet genoemd, laat staan andere bezigheden die men wel als menselijk of sociaal zou kunnen betitelen.

En misschien dat aan menig politieke borreltafel nog meer dwangvarianten gespreksonderwerp zijn geweest. Vuilnis ophalen bijvoorbeeld, want door de gemeentelijke lamlendigheid lijkt het erop dat ook de uitvoering van die taak mogelijk zal stagneren. Op deze manier gaan we in Nieuwegein op weg naar een nieuw verkiezingsjaar. De ijskoude politieke bries die waait vanuit Den Haag heeft hier al de nodige stormschade opgeleverd. We zitten in een politieke winterperiode waar de ijskonijnen, gespeend van ieder vorm van fatsoenlijk sociaal inlevingvermogen, het voor het zeggen hebben.

Emile Grivel