Nieuwegein

Wat een verbijstering, boosheid en verdriet op de uitslagenavond. Dat kwam hard aan. De campagne leek goed te gaan, beter zelfs dan wat op grond van die peilingen mocht worden verwacht. Dachten we. En dan tóch.....

We hebben dan wel een klap gehad, zijn zelfs gewond, maar zéker niet verslagen. Integendeel. Veel kiezers zullen de komende kabinetsperiode aan den lijve ondervinden wat de relatieve parlementaire verrechtsing voor hen persoonlijk voor gevolgen heeft. En voor de mensen die slachtoffer zijn - of nog worden - van de alsmaar voortdurende neoliberale wind springen wij als SP in de bres.
Ook lokaal, zoals de dreigende woningsloop in Vreeswijk, het gedoe rond het Nijpelsplantsoen, het gesodemieter rond energie, sociale woningbouw, het afval enzovoorts. En dan zijn er nog veel mensen die zich te pletter lopen tegen muren van regelgeving en procedures, tegen die gekmakende bureaucratie van achterdocht. Voor al die mensen zijn wij er - en doen wij er nog steeds toe.

Nederland is een behoudend land, met de ene keer een hele kleine zwaai naar ietwat links van het midden  - en dan weer vol naar rechts. De revolutie zal hier dan ook vermoedelijk nooit uitbreken want dit kleine landje is een polderland. Letterlijk en figuurlijk. Marx zei ooit: "In Nederland komt er nooit een revolutie, omdat je er niet op het gras mag lopen."
Maar we moeten wel blijven proberen zaken eerlijker ter maken. De campagne voor een eerlijke overheid, voor eerlijk wonen, voor eerlijk inkomen, voor eerlijke zorg, voor eerlijke kansen gaat dan ook gewoon door. En is juist nú noodzakelijker dan ooit.

Emile Grivel