Nieuwegein

Terwijl ik dit schrijf vertrekt de trein waar ik in zit uit Straatsburg. Twee volledige Thalystreinen worden elke maand gecharterd om honderden medewerkers van het Europees Parlement van Brussel naar Straatsburg te brengen. Deze maandelijkse verhuizing is een van de grootste irritaties van burgers want dit circus kost nogal wat.

Iedere parlementariër heeft twee kantoren, uitgerust met badkamer en douche, reist elke maand met trein of vliegtuig heen en weer en neemt een of twee medewerkers mee. Daarbovenop rijzen de hotelprijzen in Straatsburg de pan uit omdat de hoteleigenaren natuurlijk precies weten wanneer er weer een lading eurocraten een hotelkamer nodig heeft.

Behalve het Straatsburgcircus zijn er wel meer verassingen als je bij het Europees Parlement gaat werken. Toen ik in oktober 2014 voor de SP eurofractie ging werken stond ik versteld van de manier waarop Europarlementariërs zich laten verwennen. Een riant salaris, gratis taxidienst en in ruil voor een handtekening, een dagvergoeding van 300 euro. Daarbovenop hoeven ze in het Parlementsgebouw nooit in de rij te staan voor een kopje koffie, ligt er een blauwe loper voor ze bij de ingang en hebben ze een afzonderlijke etage in de parkeergarage. Kapsones liggen dus al snel op de loer, maar gelukkig hebben we twee zeer nuchtere SP Europarlementariërs die hier geen last van hebben. Want hoewel we de geldverspilling in het Parlement en de machtshonger van de Europese Commissie fel door ons bestreden wordt, bereiken we ook heel veel positieve dingen in het Parlement. Zo heeft Dennis de Jong als woordvoerder van het Parlement onder andere voor gezorgd dat rechtsbijstand in de hele EU verzekerd is en is Anne-Marie Mineur het gezicht van onze anti-TTIP campagne met meer schriftelijke vragen over TTIP en CETA dan alle andere Nederlandse Europarlementariërs.

Als medewerker van Anne-Marie werk ik voornamelijk met haar aan onze oppositie tegen foute handelsverdragen als TTIP, CETA en TiSA. Hierbij focussen we op de grote macht die multinationals hebben. Die macht uit zich onder andere door de massale aanwezigheid van lobbyisten in Brussel. Als je zou willen, kun je als assistent van een Europarlementariër elke lunch of avondmaaltijd nuttigen op een door lobbyisten georganiseerd evenement. Zo was ik ooit eens bij een bijeenkomst waar we eerst volgepropt werden met een heerlijke lunch, om vervolgens 2 uur naar de propaganda van de farmaceutische industrie te moeten luisteren. Die zien TTIP natuurlijk wel zitten, omdat meer handel en minder controle van medicijnen betekent dat zij meer winst kunnen maken.

Naast de valkuil van lobbyisten die je proberen te beïnvloeden, is er als medewerker in he Europees Parlement nog een heel groot verhaal: de Brusselse bubbel! Het Parlementsgebouw is namelijk zo gemaakt dat je er na binnenkomst, in principe nooit meer uit hoeft. Vijf restaurants, een stomerij, een postkantoor, een supermarkt, een gratis sportschool, een kapsalon en een welnesscentrum. En mocht je er dan toch even uit willen, dan boek je je vakantie bij het reisbureau, want die vindt je op de begane grond van het Parlementsgebouw. De meeste eurocraten wonen ook nog eens allemaal in de wijk rondom het Parlement, waar de huren constant groeien. Brussel is daarom vaak geen leuke gemengde stad, maar een stad waar mensen langs elkaar heen leven en de segregatie alsmaar groter wordt.

De SP eurofractie zorgt voor een kritische stem in een Parlement met overwegend in een bubble levende eurofielen. En naast oppositie voeren, zien we het dan ook als onze taak om de mensen in Nederland te informeren. Dit doen we door veel informatieavonden bij lokale afdelingen te organiseren en jaarlijks bezoekersgroepen van SP afdelingen bij ons uit te nodigen. Het lijkt me leuk om eens te kijken of we iets met de Nieuwegeinse afdeling kunnen organiseren!

Vera Inekçi,
SP fractiemedewerkster EU parlement Brussel