Nieuwegein

Woensdag 21 mei 2014 werd dan eindelijk het nieuwe college geïnstalleerd, maar daaraan vooraf ging dan nog wél een raadsvergadering. Wat hamerstukken, even wat brabbelen over het  coalitieakkoord en dan snel over naar de plechtigheden rond de benoemingen. Tenminste... dat was de bedoeling... Rond een uur of elf zou dan (bijna) iedereen tevreden huiswaarts kunnen gaan, na nog even een snelle stop bij de borrel en hapjestafel gemaakt te hebben.

De raadszaal zat afgeladen vol met belangstellenden, met name natuurlijk om familie, vrienden of partijgenoten na afloop te kunnen gelukwensen met hun nieuwe statuur in het algemeen belang.

Hoe anders liep het.
De hamerstukken werden in ieder geval nog snel afgehamerd. De plaatsvervangende raadsvoorzitter leek met gepaste vreugde de hamer te hanteren en vooral ook met een ferme klap doen neerkomen. Even lekker de baas kunnen spelen, dat ligt hem waarschijnlijk wel. Klap. Maar daarna was het politieke spel op de wagen.

De oppositiepartijen, met name bij monde van de christenbroeders van CDA en CU, hadden mooie verhalen op  papier gezet met werkelijk schitterende vergelijkingen. Karel Doorman kwam voorbij, leiding nemen, kaders stellen, draaien, niet uit te leggen aan de kiezers, het meest linkse college ooit ('knetterlinks') en vooral 'boter bij de vis'. De oppositie had er dan ook  duidelijk zin an. Het was er ook een prima avond voor: eindelijk een keertje een volle bak, een vers college dat zelf ook nog aan elkaar en de nieuwe situatie moet wennen, dus een uitgelezen moment voor de would be stand up comedians er maar eens stevig in te gaan. Steeds weer beenden oppositie woordvoerders naar de interruptiemicrofoon om quasi verongelijkt, niet-begrijpend of met zouteloze humor te reageren. 

De profileringsdrang voor zo’n volle zaal met familieleden kende nauwelijks grenzen. In korte tijd werden dan ook een flink aantal oppositionele moties ingediend. Maar bijna alles werd, zoals te verwachten viel, met ruime meerderheid verworpen. Het was dan ook allemaal vooral  oppositie spelen vanwege de volle tribune en ontsteeg werkelijk geen moment het niveau van dorpspolitiek.

Tig schorsingen en stemrondes verder kwam dan ruim na middernacht eindelijk het agendapunt aan de orde waar al dat publiek, waarvan een deel overigens vanwege het christelijke amateurcabaret al voortijdig was afgehaakt,  eigenlijk voor gekomen was: benoemingen, beëdigingen en welgemeende felicitaties.

Het nieuwe college met de SP kan aan de slag. Over serieuze politieke oppositie hoeft men zich, afgaande op de optredens van woensdagavond,  vooralsnog geen zorgen te maken. En laten we wel wezen: de politiek gaat natuurlijk ook helemaal niet om - of over  - die oppositie klupjes. Het gaat om mensen, de inwoners van Nieuwegein. Het gaat er om in deze barre tijden, met de door politiek Den Haag opgelegde bezuinigingsellende, ook in onze gemeente de sterkste schouders de zwaarste lasten te laten dragen. Opdat we ons met ons allen kunnen blijven bekommeren om hen die het veel minder goed of zelfs slecht hebben getroffen. Sociaal fatsoen heet dat. Want: 'de toekomst vormen we samen'.

Emile Grivel