Nieuwegein

Deze week besloot de gemeenteraad met een nipte meerderheid tegen het invoeren van 52 koopzondagen per jaar. Ook SP stemde hiertegen, met 16 tegen 15 stemmen kon er geen meerderheid voor gevonden worden. Ik merkte aan de reacties van verschillende ondernemers die aanwezig waren, dat men zich al geheel had voorbereid op een verruimde openstelling. De afwijzing door de Raad kwam als een onaangename verrassing. Ik denk dat het goed is om deze kwestie en ons standpunt nog eens goed toe te lichten.

Deze week heb ik eens door de reacties gebladerd die we tot nu toe hebben gekregen via onze online enquete over de regionale Sociale Dienst. Ik merk dat ik mijn adem inhoud bij het lezen. Uit de persoonlijke gesprekken die we inmiddels hebben gehouden met een aantal mensen, komt het beeld naar voren dat de clienten van de WIL zich gekleineerd voelen. De inzenders van de enquete bevestigen dit helaas. De WIL medewerkers lijken er niets aan gelegen te laten liggen om de clienten onder druk te zetten en zich weinig tot niets aan te trekken van iemands persoon en zijn of haar achtergrond.

Eigenlijk was ik van plan een column te schrijven over keukentafelgesprekken. Het onderwerp werd ingegeven door het werkelijk lumineuze idee van de lokale pvda om dergelijke gesprekken te gaan voeren met inwoners van Nieuwegein. Als zeer vroeg opwarmertje naar de campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen in maart 2014 zeg maar en om ideeen op te doen voor hun verkiezingsprogramma? En dat allemaal met koffie en koek. Dat is makkelijk schieten, dacht ik. Koffiegeleuter zou het worden. Die partij heeft vast geen idee hoe het nu allemaal verder moet. Natuurlijk is het goed als een partij de buurten in gaat, maar het moet wel allemaal geloofwaardig blijven.

Het is al even geleden dat ik een column heb geschreven. Het ontbrak me aan de inspiratie kennelijk, of was er gewoon te weinig aanleiding? Vanavond was er weer aanleiding genoeg. Het onderwerp was de jeugdparticipatie. Ik zal straks eerst een poging doen om uit te leggen wat dat is. Tijdens de discussie werd me weer eens pijnlijk duidelijk wat er aan de hand is met ons lokale bestuur. Men is vastgeroest en vergroeid met het pluche. Dit heeft ervoor gezorgd dat alle onderwerpen op dezelfde manier worden afgewerkt. Bij sommige onderwerpen gaat dat dan pijnlijk mis..