Risico's nemen of safe spelen?
Risico's nemen of safe spelen?
Deze week voerde ik een uitgebreid gesprek met een van de vele ondernemers in onze stad. Onderwerp van gesprek was het organiseren van evenementen in samenwerking met de gemeente. Daar waren wat problemen opgetreden, dat was duidelijk. Gaandeweg het gesprek begon me steeds meer te dagen wat er eigenlijk in de kern fout gaat in de samenwerking tussen gemeenten en ondernemers.
De bewuste horeca-uitbater wilde al jaren geleden extra activiteiten ontwikkelen elders in de stad. Er was een braakliggend terrein, er waren initiatieven, er was geld, er waren maatschappelijke opbrengsten, en.... er was de gemeente. Zonder de overheid komt er niets voor elkaar, maar soms mét de overheid ook niet.
Om evenmenten te kunnen organiseren komen allerlei onderwerpen als vanzelf aan de orde. Het gaat over bestemmingsplannen, vergunningen, belangen van bewoners, invloed van de provincie, procedures, beleidsconflicten, enzovoort, enzovoort. Resultaat na 6 jaar praten: nihil komma nul. Men was niet in het diepe gesprongen om te experimenteren. Het resultaat was navenant.
Wat is hier aan de hand? Ik liet mijn gedachten gaan tijdens het gesprek en bedacht ineens hoe groot de tegenstellingen zijn tussen een ondernemer en een overheidsambtenaar.
De kern van ondernemen is dat je welliswaar eerst goed nadenkt, maar dan toch echt in het diepe springt en het experiment aangaat. Gecalculeerd risico's nemen heet dat. Iedere ondernemer kent dit verschijnsel: je voelt dat je iets moet doen, je bent je bewust van de gevaren en springt in het diepe. Op basis van je gevoel voor ondernemen en een weldoordacht plan komen er mooie dingen uit.
Hoe anders zit de overheid in elkaar. Het nemen van risico's moet tot in het extreme worden voorkomen. Hiertoe hebben we honderden beleidsregels bedacht die allemaal getoetst moeten worden. Je kunt erop wachten dat je ergens tegen twee conflicterende regels of belangen aanloopt. Nooit voorziet de wetgever alles. Immers, de praktijk is anders dan de theorie. Vertel dat de ondernemer, hij had je zo kunnen vertellen!
In ons coalitieakkoord hebben we opgeschreven dat we initiatieven makkelijker mogelijk willen maken. Dat begint lekker. Onze eigen regels frustreren de participatiemaatschappij waar iedereen zo de mond vol van heeft. Er is werk aan de winkel om het punt van de deregulering gestalte te gaan geven. Ook zo'n mooie term uit het akkoord.
De overheid moet anders gaan opereren en wil meer verantwoordelijkheid bij de inwoners neerleggen. De tegenbelofte: 'Wij helpen het u mogelijk maken' moet hier de uitgestoken hand zijn. Momenteel geldt echter nog: 'We helpen het u hopen'.
Maandag begin ik weer met het inmasseren van de ambtelijke organisatie. De roep om 'anders' klinkt steeds luider uit de wijken en buurten. Op het gemeentehuis begint een besef te groeien dat het 'anders' moet. Mijn antwoord: Laten we samen in het diepe springen.
Martijn Stekelenburg
Wethouder Sociale Zaken, Cultuur, Communicatie, Bedrijfsvoering en ICT
- Zie ook:
- Martijn Stekelenburg
Reacties
Ah, je hebt gesproken met Wim in 't Veld ?
Na wat ik je onlangs in DE KOM zag doen weet ik het zeker: je kúnt het! In geval van nood rock je het gemeentehuis!
Hallo.
Ik walg van die zelfverzonnen termen als participatiemaatschappij of deregulering.
Wat de bedoeling is van het inprenten van zulke woorden is, dat het zo gebracht en vaak gebruikt wordt dat je eraan gaat wennen als zijnde normaal bestaande woorden en zo ook de absurditeit van de betekenis van het woord vergeet. Want waar staat participatiemaatschappij ook alweer voor?
Het gaat er oa in het kort over dat iedereen meedoet. Dat zou prachtig zijn, ware het niet dat het wel inhoudt dat werk dat gedaan wordt , en waar altijd voor betaald is, en waar ook geschoolde beroepskrachten voor nodig zijn, omdat het verantwoordelijk werk is, gedegradeerd is tot een soort van "klusje" dat maar door familie of bekenden gedaan moet worden. En wel op vrijwillige basis. Dit heeft op allerlei mogelijke manieren een bijzonder kwalijke uitkomst. Ik zou het dan ook afraden duur soort woorden te beziggen als of het een normaal iets is. Het is en woord dat door de VVD is verzonnen om grote achteruitgang in oa de zorg en daarmee menselijkheid te bagatelliseren.
Reactie toevoegen