h

Fabeltjes

9 maart 2014

Fabeltjes

De immense hoeveelheid taken die op de gemeenten af komt speelt terecht een hoofdrol in de lopende verkiezingscampagne. Er zijn partijen die verkondigen dat zij er alle vertrouwen in hebben dat het gewoon goed gaat komen. Ondanks het feit dat het PvdA/VVD kabinet deze operatie vergezeld laat gaan met een miljarden bezuiniging. Het zal niemand verbazen dat de clubjes die in Nieuwegein verkondigen dat iedereen maar rustig moet gaan slapen, de lokale zetbazen zijn van de Haagse partijen die al deze narigheid mogelijk hebben gemaakt.

Straatgesprekken geven echter een volledig ander beeld. Boosheid en angst voor de toekomst gaan hand in hand. Ouderen, gehandicapten en zieken houden hun hart vast. Iedereen weet, hoort en ziet dat er in Nederland zowat iedere dag verzorgingstehuizen moeten sluiten. Ouderen die dachten hun laatste jaren rustig te kunnen slijten op die laatste fijne woonplek krijgen te horen dat ze moeten opkrassen. Personeel wordt ontslagen.

Sociale werkplaatsen worden ontmanteld. Zo wordt bijvoorbeeld naar verluid het aantal sociale werknemers bij de Pauw in IJsselstein gehalveerd. Die werknemers moeten naar een reguliere betrekking - en natuurlijk zullen er een aantal baat hebben bij zo’n verandering en misschien ook wel goed terechtkomen – maar voor wie dat niet lukt rest er niets anders dan helaas, pindakaas. Van die mensen wordt hun zinvolle sociale leefomgeving gewoon afgepakt, voor hen duikt het spookbeeld van de geraniums op.

En het verhaal rond de thuiszorg is bekend. Afbraak, ontmanteling en marktwerking leiden tot vooral veel persoonlijke drama’s bij cliënten en personeel. Dat is al een tijdje aan de gang en het eind is nog lang niet in zicht.

Het is goed om te beseffen dat een aanzet tot veel van al die maatregelen al gegeven is in de periode van het Rutte 1 kabinet. Weet u nog wel, de beruchte gedoogconstructie van VVD en CDA met de PVV. Deze 3 partijen hebben zich op veel punten toen volledig achter een pakket keiharde maatregelen geschaard, waarvan we nu de gevolgen ondervinden. CDA en PVV roepen dan nu om het hardst dat het allemaal schandalig is, maar stonden dus toen wel gezellig met de VVD hand in hand aan de wieg van veel van al deze narigheid.

En wat te denken van de huidige partner van de VVD? Die moest terecht eerst helemaal niets hebben van dat rigoureuze afbraakbeleid, noemde het zelfs asociaal, maar eenmaal beland op het geriefelijke pluche verdwenen de meeste bezwaren als sneeuw voor de zon. Men kan dan ook gerust spreken over puur kiezersbedrog.

De straatgesprekken zijn veelal onthutsend. Veel mensen hebben het idee dat ze door de partij waar ze de vorige keer op gestemd hebben in de steek zijn gelaten. Dat die partij ze heeft laten barsten. De politiek kan wat hen betreft de pot op. Schrijnend zijn bijvoorbeeld de verhalen van hen die gekort zijn op de thuishulp. Het vertrouwde vaste gezicht is wegbezuinigd en vervangen door steeds wisselende gezichten, soms net zo jong als de kleindochter, die moeten helpen met wassen en aankleden. En die nog maar 2, i.p.v. 3 of 4x in de week langskomen en nergens echt tijd meer voor hebben.

Of die werknemer van de sociale werkplaats, behoorlijk gehandicapt, afhankelijk van zeer intensieve begeleiding, maar die pas geleden te horen heeft gekregen dat ie weg moet. Waar naar toe? Hij weet het niet.

Dit zijn geen verzinsels, dit zijn verhalen uit de praktijk. En zo kunnen we er nog wel een aantal opdreunen. Bij één van die straatgesprekken luisterde een volksvertegenwoordiger, wethouder notabene, van één van de zetbaaspartijen mee. Goeie zaak zou je denken, totdat hij zich liet ontvallen dat het volgens hem allemaal “fabeltjes” zijn. Het politieke karakter van betrokkene is hiermee wel duidelijk geworden.

Lieden die beweren dat wij alleen maar roepen dat het allemaal zo slecht gaat en geen oplossingen aandragen moeten zich  echt nog maar eens verdiepen in het programma van de enige overgebleven sociale partij van Nederland: www.sp.nl. Ze kunnen er vast nog wat van opsteken. Dat is nodig ook, want hun bereidheid tot medeverantwoordelijkheid (lees collaboratie) waar ze zo misplaatst trots mee schermen hebben ons gebracht waar we nu dus zijn.

19 maart kan een dag worden van de afrekening. Stem – en stem dan écht - sociaal, 100% sociaal.

Emile Grivel

 

Reactie toevoegen

(If you're a human, don't change the following field)
Your first name.
(If you're a human, don't change the following field)
Your first name.

Plain text

  • Geen HTML toegestaan.
  • Regels en alinea's worden automatisch gesplitst.

U bent hier