h

Een traantje wegpinken

21 januari 2020

Een traantje wegpinken

Mooie uitdrukking. Geeft aan dat iemand ontroerd is geraakt. Door een kunstwerk, een muziekstuk, een film, een gedicht, een verhaal, een gebeurtenis. Emotie.

Mark Rutte bekende voor  de vele snorrende en klikkende camera’s dat hij een traantje had weggepinkt bij de gesprekken met een paar honderd gedupeerden van de “toeslagen affaire”. Geraakt als hij zei te zijn door al dat menselijke leed dat  hem ter ore kwam. Leed veroorzaakt door een overheidsdienst, door incompetente ambtenaren die zich gedroegen als perverse machtswellustelingen. Zoiets zou ieder normaal mens raken, zei hij.

Mooi, die emotie. Hij lijkt net een mens. Maar zou hij ook beseffen, dat er meer mensen zijn die hebben gehuild of nog huilen, die wanhopig en ten einde raad zijn geworden. Die er aan denken om uit het leven te stappen of dat al hebben gedaan?

Waar was de emotie toen de sociale werkplaatsen werden afgebroken? Waar was de snik bij het overhevelen van de jeugdzorg naar gemeenten die daar niet voor uitgerust waren – en nog steeds niet zijn? Waarom geen traan bij de keiharde bezuinigingen op de GGZ die patienten en hulpverleners tot wanhoop drijft? Waar is de emotionele betrokkenheid met al die leerkachten die zich uit de naad werken met veel te volle klassen en zo geen extra aandacht kunnen schenken aan leerlingen die dat juist wel nodig hebben? Waar is de huilbui over de ongelooflijke problemen die er zijn om nog een betaalbare woning te vinden? Waar blijft de emotie nou?

Bij al deze genoemde verschrikkelijke wantoestanden gaat het om mensen, allemaal met hun eigen verhaal, hun eigen achtergrond, hun eigen problemen, hun eigen verdriet en wanhoop. Ze worden niet gehoord, niet gezien, niet gevoeld. Bij Mark Rutte en zijn beleidsmakers zijn het slechts nummers, getallen, gevallen.

Hij zou ook eens juist bij die mensen op bezoek moeten gaan, moeten praten en vooral luisteren. En als hij écht een gewoon mens is, zou hij tranen met tuiten huilen over zoveel narigheid.

Mark Rutte komt binnenkort vast wel weer onder de mensen, breed grijnzend, joviaal en ogenschijnlijk makkelijk in de omgang. Handje hier, praatje daar, selfie zus, fotootje zo. Maar dan is het ook verkiezingstijd.

Mark Rutte, zijn VVD en haar neoliberale trawanten  moeten weg. En als dat gebeurt zullen velen er geen traan om laten, of het moeten tranen van geluk zijn.
Voor een sociaal Nederland. Menselijke waardigheid, gelijkwaardigheid en solidariteit, dát zijn de kernbegrippen.

Emile Grivel,
SP Nieuwegein actieteam

U bent hier