Nieuwegein

De jaarlijkse poppenkast voorstelling is weer voorbij.  De Algemene Politieke Beschouwingen. En nog meer dan anders werd de tijd vooral benut om eens flink zogenaamd te profileren. Om voor te sorteren op de komende verkiezingen.

Daarom werd er gedaan alsof er nog  grote fundamentele verschillen bestaan tussen partijen, die op toch wel heel veel punten het gewoon zo’n beetje roerend met elkaar eens zijn. Wat nuance dingetjes hier en daar, maar daar houdt het dan gewoon echt mee op.

Her best kwam  die eensgezindheid  tot uiting in het  samen hakken op het idee van een Nationaal Zorgfonds.
De bedenkers en pleitbezorgers van de vermaledijde marktwerking in de zorg  stonden elkaar voor de interruptiemicrofoon bijna te verdringen om dat  zorgfondsplan eens even flink te “bashen”. Ze klepten daarbij vooral over geld. Wat kost het en vooral wat levert het op.
Over bijvoorbeeld  patiënten, artsen, verpleegkundigen, bureaucratie of de sloop van de thuiszorg om maar wat te noemen,  hoorde je deze lieden niet. Met geen woord werd daarover gerept. Ook alle individuele zorg ellende door die  marktwerking werd door deze gasten bewust buiten beschouwing gelaten.

Het is de ziekelijke politieke boekhoudmentaliteit die nu al jaren de boventoon voert. In dit landje gaat het bij de meeste politieke partijen allang niet meer om mensen, om menselijke waardigheid, gelijkwaardigheid of solidariteit. Wat voorop staat is een eurobedrag. Mensen worden gezien als productie eenheden – en in de zorg als zorgconsumenten.
Hoe rendabel is iemand, wat kan hij de samenleving economisch opleveren.  Levert ie niets meer op, dan is hij uitgerangeerd, wordt hij afgedankt en zoekt ie het verder maar uit.

Dat is de stand van het land anno nu. En het is goed te bedenken, welke partijen de afgelopen tientallen jaren het hier bestuurlijk voor het zeggen hebben gehad – en welke partijen daar met het gedogen - of  als z.g. “constructieve oppositie”  ook actief aan hebben meegewerkt.  Die gecollaboreerd hebben en er dus mede voor  gezorgd hebben dat het nu is zoals het is.

“We gaan de marktwerking uit de zorg slopen”, zei Ron Meyer. En zo is het. Liever vandaag dan morgen. Op weg naar meer menselijke waardigheid, gelijkwaardigheid en solidariteit, te beginnen in de zorg.

Want het gaat om mensen.....altijd.

Emile Grivel, bestuurslid
(en al jaren werkzaam in de zorg)